Lief komt op sollicitatiegesprek
Laten we terug gaan naar het verhaal. In de tijd dat Hendrik zijn fantasierijke fantasieën zit te fantaseren pakt Moedertjelief een koffer in voor Lief en stuurt haar naar Hendrik op sollicitatiegesprek met het dwingende advies vooral niet terug naar huis te komen. Na een korte rit met de bus en een klein stukje lopen staat Lief bij Hendrik voor de deur en belt aan. Hendrik, nog helemaal in zijn eigen fantasieën verdwaald, denkt: “Ha, daar zal je de mooie jonge dienstmaagd hebben die dolgraag en met jeugdig enthousiasme de puinhoop van jaren mannelijke eenzaamheid gaat opruimen.” Hij opent de voordeur en wordt zowat onder de voet gelopen door Lief, die met een enorme koffer komt binnen gestormd.
In het voorbij gaan zegt ze: “Ik ben Lief.” Waarop Hendrik reageert met: “Ja ja, dat zeggen ze allemaal, maar ik had iets jongs en moois in gedachten. Lief was nog niet bij me opgekomen.” “Je kan nou eenmaal niet alles hebben.” zegt Lief die met haar koffer direct is doorgelopen naar de kamer. Daar gooit zonder blikken of blozen de op de bank rondslingerende kleding en andere rommel achteloos in een hoek om te kunnen gaan zitten. De woorden van Moedertjelief herinnerend begint Lief, voor haar doen op een tactische manier, het sollicitatiegesprek: “Jij bent dus dat hopeloze geval die een advertentie opgehangen heeft in de supermarkt en die hulp zoekt?”