Hendrik en Lief maken kennis
“Ik ben Hendrik, en als je de advertentie goed had gelezen zou je weten dat het niet hopeloos is maar hulpeloos. Zonder hulp dus en niet zonder hoop. Dit laatste voor het geval je het verschil niet kent, wat me overigens niet zou verbazen.”
“Ja, ja, het zal allemaal wel. Hoe dan ook, je krijgt nu de hulp die je nodig hebt. Mij!”
“En in die koffer zitten stofdoeken, dweilen, handveger en blik en dergelijke?”
“Typisch een man. Daar zit mijn kleding en toiletspullen in!”
“Dat is vast de beroemde vrouwenlogica, een koffer meenemen op een sollicitatiegesprek.”
“Het sollicitatiegesprek hebben we net al gehad, laten we nu de praktische zaken bespreken.”
“O, oké. Het gaat om een paar uur per week.”
“Daar ga je het niet mee redden, kijk eens naar de puinhoop die je ervan gemaakt heb. Dit is echt een fulltime job.”
“Nu overdrijf je behoorlijk, zo erg is het ook weer niet”
“Ik ben blij dat je het zelf nu ook inziet. 24 uur per dag, dat lijkt me een goed begin”
“24 uur per dag? Ben je niet lekker of zo?”
“Je hebt gelijk, het is wat weinig, zeven dagen per week.”
“Wat??”
“Niet zo enthousiast Hendrik, het mooiste moet nog komen.”
“Alles wat nog komt is mooier dan jij”